«مهرزاد عظیمی» استاد دانشگاه در تحلیلی به بررسی و آسیب‌شناسی وضعیت زبان و ادبیات فارسی در افغانستان پرداخت.
افغانستان سرزمین فرهنگ‌ها، آیین‌ها، رسوم ها و عادت‌های گونه‌گون است. این تنوع و تکثر، در کنار اینکه اسباب زیبایی و جذابیت مطلوب را برای کشور فراهم کرده است، به‌صورتی نسبی، به‌پیچیدگی مسائل زبانی و فرهنگی نیز افزوده است اما در این میان، این زبان و ادب فارسی‌دری است که بیش‌تر در معرض تهدید قرار گرفته است.
در این سرزمین، مسئله‌ای که زبان و ادب فارسی را استوار نگهداشته است، پشتوانۀ نیرومند معنوی مثل شاهنامۀ فردوسی، دیوان حافظ، مثنوی مولانا، گلستان سعدی، سفرنامه‌ی ناصر خسرو بلخی و هزاران هزار کتابی است که به این زبان تحریر یافته است. اگر این پشتوانه‌ی معنوی نبود، به احتمال قریب به‌یقین، زبان فارسی در این سرزمین از کار می‌افتاد.
مطلب کامل را در نگاهی به جایگاه و وضعیت زبان و ادبیات فارسی در افغانستان بخوانید.